Ασβεστοποιός Τενοντίτιδα Ώμου
Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου είναι μια πάθηση που συμβαίνει όταν άλατα/κρύσταλλοι ασβεστίου επικάθονται/σχηματίζονται πάνω στους τένοντες του ώμου, με αποτέλεσμα οι ιστοί γύρω τους να ερεθίζονται/φλεγμαίνουν, προκαλώντας έντονο πόνο στην περιοχή.
Η πάθηση είναι αρκετά συχνή (συνηθέστερα επηρεάζει ανθρώπους μετά την ηλικία των 40 ετών), αν και η αιτία της δεν έχει επακριβώς καθοριστεί. Δεν σχετίζεται, πάντως, με τραυματισμούς, διατροφικές συνήθειες ή με οστεοπόρωση.
Η πάθηση διακρίνεται σε δύο μορφές, την εκφυλιστική και την αντιδραστική. Η εκφυλιστική ασβεστοποιός τενοντίτιδα εμφανίζεται καθώς με την πάροδο της ηλικίας η φυσιολογική ροή του αίματος στους τένοντες του στροφικού πετάλου του ώμου (υπερακάνθιος, υπακάνθιος, υποπλάτιος, έλασσον στρογγύλος) μειώνεται, καθιστώντας/κάνοντάς τους λιγότερο ισχυρούς. Σαν αποτέλεσμα, η φυσιολογική ήπια φθορά τους με τη χρήση του ώμου στις διάφορες κινήσεις οδηγεί σε βλάβες σαν ξέφτισμα. Στα σημεία που αυτές οι μικροβλάβες αρχίζουν να επουλώνονται, τα άλατα ασβεστίου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν.
Η αντιδραστική ασβεστοποιός τενοντίτιδα είναι μια πιο σύνθετη μορφή. Ο ακριβής μηχανισμός που την προκαλεί δεν είναι ξεκάθαρος, αν και φαίνεται πως σχετίζεται με την εκφυλιστική μορφή (προκαλεί όμως πιο έντονο πόνο και πιο συχνά από την τελευταία).
Ποια είναι τα βασικότερα συμπτώματα;
Τα αρχικά στάδια της πάθησης, όταν τα «άλατα» ξεκινούν να σχηματίζονται στους τένοντες, συνοδεύονται από ήπιο έως και καθόλου πόνο. Στο επόμενο βήμα, όταν έχει ολοκληρωθεί η συσσώρευσή τους και ο οργανισμός αρχίζει να τα διαλύει και να τα απορροφά, ο πόνος είναι πολύ έντονος, συχνά σαν κάψιμο ή «βελονιές», συνεχής και πολύ ενοχλητικός.
Πολλές φορές το αίσθημα αυτό φαίνεται σαν να αντανακλά σε όλο το μήκος του χεριού, ενώ γίνεται χειρότερο/επιδεινώνεται με τις κινήσεις του ώμου (ειδικά όταν πάμε να σηκώσουμε το χέρι μας). Ο πόνος και η δυσκαμψία που προκαλείται, οδηγεί σε μεγάλο περιορισμό των κινήσεων του ώμου, ακόμα και σε πλήρη κατάργησή τους. Η περιοχή, επιπλέον, είναι θερμή στη αίσθηση, και υπάρχει σε κάποιο βαθμό οίδημα/πρήξιμο.
Στο πιο έντονο στάδιο, όταν ο πόνος είναι εξαιρετικά ισχυρός, δεν υποχωρεί ούτε κατά τον ύπνο, τον οποίο πολλές φορές επηρεάζει και δεν επιτρέπει.
Ποιες εξετάσεις γίνονται για τη διάγνωση της πάθησης;
Ο ορθοπαιδικός χειρουργός ξεκινήσει με ερωτήσεις για τα συμπτώματά σας, καθώς και για το γενικό σας ιστορικό. Στη συνέχεια, θα προχωρήσει στην κλινική εξέταση, κατά την οποία θα εντοπίσει τα σημεία όπου ο πόνος εμφανίζεται και είναι εντονότερος και θα εκτιμήσει τις κινήσεις του ώμου, κυρίως ποιες είναι οι πλέον επώδυνες, ποιες έχουν περιοριστεί ή δεν είναι δυνατό να γίνουν.
Προκειμένου να ολοκληρώσει τη διαγνωστική του προσέγγιση, θα χρειαστούν ακτινογραφίες του ώμου σε διάφορες θέσεις και λήψεις. Οι ακτινογραφίες αυτές θα δείξουν απευθείας τις «μάζες»/εναποθέσεις ασβεστίου στην άρθρωση, το μέγεθός τους και την ακριβή τους θέση.
Σπάνια θα χρειαστούν άλλες εξετάσεις για την επιβεβαίωση της πάθησης, ίσως όμως ζητηθούν κάποιες πιο εξειδικευμένες προκειμένου να αποκλειστούν άλλες παθήσεις με συμπτώματα που μπορεί να περιπλέκουν την τελική διάγνωση (όπως εκτίμηση με Υπέρηχο ή μια Μαγνητική Τομογραφία για αναζήτηση πιθανής Ρήξης του Στροφικού Πετάλου του Ώμου).
Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;
Οι διάφορες θεραπευτικές επιλογές αποσκοπούν στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής στον ώμο, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορους συνδυασμούς μεταξύ τους, κατά την εκτίμηση του Ιατρού σας ανάλογα και την ανταπόκριση σε κάθε μία από αυτές.
- Αρχικά, πάντα, συστήνεται «ξεκούραση» της άρθρωσης, συνήθως με τη χρήση μιας τρίγωνης ανάρτησης, ενός «φακέλου» για κάποιες ώρες την ημέρα (όχι όμως συνεχώς, αφού η ακινητοποίηση οδηγεί σε επιπλέον δυσκαμψία και περιορισμό του εύρους κίνησης).
- Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τοπικά (κρέμες, διαλύματα για επαλείψεις) αλλά και συστηματικά (χάπια ή κάψουλες από το στόμα) βοηθούν περιορίζοντας το πρήξιμο και τη φλεγμονή της περιοχής, καταστέλλοντας έτσι και τον πόνο.
- Ενέσεις στην περιοχή του ώμου (συνήθως στο σημείο της μέγιστης ευαισθησίας), με κάποιο σκεύασμα κορτιζόνης σε συνδυασμό με ένα τοπικό αναισθητικό (ξυλοκαΐνη συνήθως, που θα ανακουφίσει άμεσα μέχρι να αρχίσει να δρα η κορτιζόνη μετά από λίγες μέρες), προσφέρουν βελτίωση των συμπτωμάτων η οποία όμως είναι συνήθως πρόσκαιρη. Μπορεί να χρειαστεί να επαναληφθούν για 2η ή και 3η φορά, προκειμένου να υπάρξει επαρκές αποτέλεσμα.
- Φυσικοθεραπεία και Θεραπεία με Κρουστικούς Υπερήχους: Η χρήση θερμών και ψυχρών επιθεμάτων στην περιοχή σε συνδυασμό με μαλάξεις και ήπιες αρχικά αλλά προοδευτικά μεγαλύτερου εύρους κινήσεις, θα προσφέρουν με τη σειρά τους ανακούφιση από τον πόνο και το οίδημα, ενώ θα βελτιώσουν και το δυνατό εύρος των κινήσεων της περιοχής. Οι Κρουστικοί Υπέρηχοι (με κατάλληλο μηχάνημα), επιτρέπουν τη μείωση του μεγέθους μια μεγάλης «μάζας αλάτων» αλλά επιτρέπουν και την πιο εύκολη απορρόφησή τους από τον οργανισμό.
Χρειάζομαι εγχείρηση;
Αν ο πόνος και ο περιορισμός στις κινήσεις επιμείνουν παρά τα συντηρητικά μέτρα και συνεχίσουν να επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα, τότε η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση είναι η χειρουργική επέμβαση.
Η συνηθέστερη επέμβαση για την αντιμετώπιση της Ασβεστοποιού Τενοντίτιδας, είναι ο Αρθροσκοπικός καθαρισμός της περιοχής, με τη χρήση λεπτών εργαλείων που εισάγονται στην άρθρωση με μικρές τομές (2-3mm) στο δέρμα και με τα οποία απομακρύνονται οι συσσωρευμένες επασβεστώσεις αλλά και τυχόν άλλοι παθολογικοί ιστοί που προκαλούν φλεγμονή και πόνο. Πολύ σπάνια, η επέμβαση ίσως χρειαστεί να πραγματοποιηθεί «ανοικτά», με μεγαλύτερες τομές.
Τι πρέπει να κάνω πριν την επέμβαση;
Όπως σε κάθε επέμβαση, ο Ιατρός σας θα πρέπει να γνωρίζει το πλήρες Ιατρικό σας Ιστορικό, τη φαρμακευτική αγωγή που ακολουθείτε για τις διάφορες συνυπάρχουσες παθήσεις σας καθώς και οποιαδήποτε άλλη πληροφορία κρίνει πως θα είναι χρήσιμη.
Αντίστοιχα, ο Ιατρός σας θα σας ενημερώσει με σαφείς οδηγίες για την προετοιμασία προ του χειρουργείου καθώς και για τις τυχόν απορίες σας.
Πόσο διαρκεί η επέμβαση;
Ο αρθροσκοπικός καθαρισμός, συνήθως απαιτεί 30 με 45 λεπτά και επιπλέον τον χρόνο που θα χρειαστεί για την πραγματοποίηση της αναισθησίας (συνήθως γενική, θα κοιμηθείτε δηλαδή) και της αφύπνισης στο τέλος της επέμβασης.
Πόσο εύκολη είναι η μετεγχειρητική αποκατάσταση;
Η ταχύτητα της αποκατάστασης εξαρτάται από το μέγεθος της βλάβης που χρειάστηκε να αφαιρεθεί και να αποκατασταθεί (η αφαίρεση της επασβέστωσης δημιουργεί ένα μικρό κενό εντός του τένοντα). Αν δεν χρειάσθηκε να γίνει συρραφή του τένοντα, η αποκατάσταση είναι ταχύτατη εντός 1-2 εβδομάδων (το πιο συνηθισμένο σενάριο). Αν όμως κατά την διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης θεωρηθεί αναγκαία η συρραφή του τένοντα στον οποίο εντοπίζεται η βλάβη, η τελική αποκατάσταση ενδέχεται να διαρκέσει από 1-2 εβδομάδες έως 4-6 εβδομάδες.
Το πλέον σημαντικό, είναι να ξεκινήσετε να κινείτε και να γυμνάζετε το χέρι σας σύντομα μετά την επέμβαση (εκτός κι αν ο Ιατρός σας συστήσει κάτι διαφορετικό), συνήθως με τη βοήθεια και την επίβλεψη ενός Φυσικοθεραπευτή.
Ανάλογα την ακριβή επέμβαση που απαιτήθηκε και τη μέθοδο αποκατάστασης που επιλέχθηκε, θα μεταβληθεί και τελικός χρόνος επανόδου στην καθημερινότητά σας.