Οστεοαρθρίτιδα Γόνατος
Ποιο είναι το πρόβλημα;
Ο αρθρικός χόνδρος του γόνατος έχει υποστεί σημαντικές φθορές. Στην ιατρική γλώσσα, μιλάμε για αρθρίτιδα γόνατος.
Ο χόνδρος, κανονικά, επιτρέπει στις επιφάνειες της άρθρωσης να γλιστρούν μεταξύ τους. Η φθορά, συνήθως, ξεκινά σε ένα μικρό σημείο της άρθρωσης και εξαπλώνεται σταδιακά, μερικές φορές πολύ αργά, ενώ άλλες σε διάστημα μερικών μόνο μηνών.
Εξαιτίας της φθοράς του χόνδρου, οι περιοχές των οστών έρχονται σε άμεση επαφή. Συνεπώς, η επιφάνεια των οστών γίνεται άγρια. Προκαλούνται τριβές κατά την κίνηση του γόνατος. Η ολίσθηση στις επιφάνειες της άρθρωσης γίνεται δύσκολη.
Σταδιακά, το οστό παραμορφώνεται. Δημιουργούνται οστικές προεξοχές (τα οστεόφυτα), που συμβάλλουν ακόμη περισσότερο στον περιορισμό της κινητικότητας της άρθρωσης.
Οι αιτίες της αρθρίτιδας είναι ποικίλες και συχνά συνδέονται μεταξύ τους. Μπορεί να σχετίζονται με την ηλικία, το αυξημένο βάρος, κάποιον τραυματισμό, πρόβλημα στη δομή της άρθρωσης, κάποιες ασθένειες (φλεγμονώδεις νόσοι), κτλ.
Η φθορά ξεκινά από το σημείο όπου η άρθρωση «δουλεύει» περισσότερο.
Ανάλογα με το σχήμα του ποδιού, κάποιο μέρος του γόνατος επωμίζεται περισσότερο βάρος του σώματος συγκριτικά με τα υπόλοιπα μέρη.
Η κνήμη στους περισσότερους ανθρώπους έχει την τάση να γέρνει προς το εσωτερικό, με αποτέλεσμα το γόνατο να γέρνει προς τα έξω.
Πρόκειται για κυρτά πόδια, (ραιβά γόνατα στην ιατρική γλώσσα).
Σε αυτή την περίπτωση, η αρθρίτιδα ξεκινά από την εσωτερική περιοχή του γόνατος (έσω διαμέρισμα).
Σπανιότερα ξεκινά από το εξωτερικό τμήμα της άρθρωσης (έξω διαμέρισμα).
Αυτό συμβαίνει στα άτομα των οποίων η κνήμη γέρνει προς τα έξω (πόδια σε σχήμα «X », βλαισά γόνατα στην ιατρική γλώσσα).
Συνήθως, εκφυλίζεται τελικά και η τρίτη περιοχή ολίσθησης της άρθρωσης (πρόσθιο διαμέρισμα γόνατος).
Μερικές φορές, η αρθρίτιδα ξεκινάει από αυτή την περιοχή (επιγονατιδομηριαία αρθρίτιδα). Όταν και οι τρεις περιοχές εμφανίζουν φθορά, τότε το σύνολο του γόνατος έχει πληγεί (γενικευμένη αρθρίτιδα).
Ποια είναι τα συμπτώματα στην αρθρίτιδα γόνατος;
Το γόνατό σας γίνεται δύσκαμπτο και σας πονάει.
Οι πόνοι επικεντρώνονται στο σημείο του γόνατος όπου ο χόνδρος έχει υποστεί φθορά.
Όσες περισσότερες περιοχές έχουν πληγεί, τόσο περισσότερο πονάτε. Η δυσκαμψία σταδιακά επιδεινώνεται. Το γόνατο δεν μπορεί πια να λυγίσει και να τεντώσει τελείως.
Ο ασθενής δυσκολεύεται και κουράζεται όταν είναι όρθιος, καθώς η άρθρωση δεν «κλειδώνει» πια σωστά. Όσο η αρθρίτιδα επιδεινώνεται, αυξάνονται οι δυσκολίες στις κινήσεις σας, με αποτέλεσμα να νιώθετε έντονες ενοχλήσεις ακόμα και όταν περπατάτε.
Οι μύες, που κινούν το γόνατο, αποδυναμώνονται. Όταν δεν μπορείτε να περπατήσετε φυσιολογικά, και οι άλλες αρθρώσεις δεν λειτουργούν σωστά (το άλλο γόνατο, το ισχίο, η σπονδυλική στήλη, ο αστράγαλος, κλπ).
Τι εξετάσεις χρειάζονται;
Ο γιατρός σας, για να εκτιμήσει την εξέλιξη της ασθένειας, σας υποβάλλει ερωτήσεις όπως: τι απόσταση μπορείτε να περπατήσετε χωρίς να πονάτε, αν αισθάνεστε πόνους στη διάρκεια της νύχτας, κλπ.
Θα υποβληθείτε σε ακτινογραφία. Είναι η τεχνική που χρησιμοποιεί ακτίνες (τις ακτίνες X), για να δούμε τα οστά στο εσωτερικό του σώματος.
Η ακτινογραφία επιτρέπει να δούμε μόνο τις σκληρές δομές. Ο χόνδρος, λοιπόν, δεν εμφανίζεται. Η σημαντική ελάττωση του «διαστήματος» μεταξύ του μηριαίου οστού και της κνήμης δείχνει ότι το πάχος του χόνδρου μεταξύ των δύο οστών μειώνεται λόγω της φθοράς.
Ο εντοπισμός της ελάττωσης αυτού του διαστήματος επιτρέπει να καθορίσουμε το μέρος του γόνατος όπου υπάρχει αρθρίτιδα (έσω διαμέρισμα και/ή έξω και/ή πρόσθιο).
Ο γιατρός σας, αν το κρίνει αναγκαίο, μπορεί να σας προτείνει επιπλέον εξετάσεις, για να εκτιμήσει καλύτερα την κατάσταση του χόνδρου και του οστού, καθώς και των άλλων στοιχείων του γόνατος (σύνδεσμοι, μηνίσκοι, μύες, κτλ.).
Πολλές φορές χρειάζεται και μαγνητική τομογραφία (MRI) για ποσοτική εκτίμηση της βλάβης του χόνδρου.
Ποιοι οι κίνδυνοι χωρίς θεραπεία;
Με την έλλειψη θεραπείας, ο πόνος και η δυσκαμψία επιδεινώνονται. Η εξέλιξη της αρθρίτιδας παραμένει, ωστόσο, απρόβλεπτη.
Ο γιατρός σας είναι ο αρμόδιος να εκτιμήσει του κινδύνους από την έλλειψη θεραπείας. Μη διστάσετε να μιλήσετε μαζί του.
Οι δυσκολίες στο περπάτημα μπορεί να αυξηθούν. Στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να κάνουν αδύνατες τις μετακινήσεις σας. Είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, κυρίως για τους ηλικιωμένους, που χάνουν τη δυνατότητα να αυτοεξυπηρετούνται (αυτονομία).
Η δυσλειτουργία του γόνατος μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα στην πλάτη ή σε άλλες αρθρώσεις.
Συντηρητικές Θεραπείες
Τα φάρμακα επιτρέπουν να περιορίσουμε τον πόνο και τον ερεθισμό (φλεγμονή).
Η φυσιοθεραπεία βοηθάει στη διατήρηση της ευκαμψίας της άρθρωσης και στη μείωση του ερεθισμού (φλεγμονή) και του πόνου. Είναι επίσης χρήσιμη για την ενδυνάμωση των μυών.
Κάποια νέα φάρμακα (χονδροπροστατευτικά), πρoστατεύουν το χόνδρο και καθυστερούν την εξέλιξη της αρθρίτιδας. Η πραγματοποίηση ενδαρθρικής έγχυσης είναι μερικές φορές χρήσιμη. Πρόκειται για την εισαγωγή φαρμάκου στην άρθρωση με τη βοήθεια μιας σύριγγας, που ανακουφίζει από τον πόνο. Η πιο συνηθισμένη θεραπεία εγχύσεων είναι η έγχυση κορτιζόνης μόνη ή σε συνδυασμό με υαλουρονικό οξύ (ΗΑ).
Η κορτιζόνη εμποδίζει την αύξηση της φλεγμονής και εν συνεχεία ανακουφίζει την άρθρωση από τον πόνο που προκαλεί η πάθηση. Αυτή η θεραπευτική επιλογή, παρότι είναι η πιο δημοφιλής, έχει περιορισμένη διάρκεια.
Η δράση των ενέσεων κορτιζόνης κυμαίνεται μεταξύ 3-4 μηνών, όταν όμως αυτή μειωθεί η φλεγμονή επανεμφανίζεται, οπότε και τα συμπτώματα που τη συνοδεύουν.
Η δε έγχυση πρέπει να γίνεται από έμπειρο ορθοπαιδικό, διότι για να είναι αποτελεσματική πρέπει να χορηγηθεί στο σωστό σημείο. Επίσης, πρέπει να αξιολογηθεί η σχέση κινδύνου/οφέλους, δεδομένου ότι μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες.
Σε αντίθεση με την κορτιζόνη, το υαλουρονικό οξύ παράγεται από το σώμα. Συγκεντρώνεται στις αρθρώσεις (όπως και σε άλλα σημεία), εν τούτοις, στους ανθρώπους με οστεοαρθρίτιδα αυτό διασπάται, με αποτέλεσμα τον πόνο και τη δυσκαμψία τους. Αποτελεί μια εναλλακτική για εκείνους που δεν ανακουφίζονται από τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή που δεν δύνανται να τα λάβουν, λόγω προβλημάτων στα νεφρά ή στο στομάχι.
Εργαστηριακές και κλινικές έρευνες υποδηλώνουν ότι το υαλουρονικό οξύ μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα από το να λιπαίνει απλώς την άρθρωση. Μελέτες δείχνουν ότι η έγχυση υαλουρονικού οξέος παρεμποδίζει τις προσταγλανδίνες και τις κυτοκίνες, οι οποίες προάγουν τη φλεγμονή. Μπορεί επίσης να προκαλέσει αύξηση της ιδίας παραγωγής αυτής της σημαντικής ουσίας, η οποία μπορεί με τη σειρά της να συμβάλει στη διατήρηση του χόνδρου. Οι ευεργετικές επιδράσεις των ενέσεων υαλουρονικού οξέος διαρκούν περίπου 5-6 μήνες.
Μετά από αυτό το διάστημα η χορήγηση θα πρέπει να επαναληφθεί.
Στην μέσης βαρύτητας οστεοαρθρίτιδα η θεραπεία αυτή μπορεί να είναι αρκετά αποτελεσματική και μπορούμε να κερδίσουμε χρόνο ως την τελική χειρουργική αντιμετώπιση.
Οι εγχύσεις με PRP (platelet reach plama) έχουν κύρια την ένδειξή τους σε μέσης βαρύτητας βλάβες και ειδικότερα σε νέους ή μεσήλικες ασθενείς με καλό βιολογικό δυναμικό. Στηρίζονται στην έγχυση στο γόνατο αυξητικών παραγόντων. Τα αιμοπετάλια είναι γνωστό ότι είναι κύτταρα υπεύθυνα για την πήξη του αίματος. Όταν ενεργοποιούνται (PRP) απελευθερώνουν ουσίες που ουσιαστικά είναι πρωτεΐνες επούλωσης και λέγονται αυξητικοί παράγοντες (PDGF,TGF-β, VEGF, EGF, FGF, IGF -1).
Πρακτικά, αυξάνοντας τη συγκέντρωση των αιμοπεταλίων (PRP) στην περιοχή της βλάβης επιτυγχάνουμε την ταχεία αποκατάσταση λόγω της επουλωτικής αλλά και της αναγεννητικής δράσης τους, λόγω των αυξητικών παραγόντων τους.
Τέλος, νέες προοπτικές στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας έχουν φέρει τα βλαστοκύτταρα. Σήμερα οι περισσότερες θεραπείες βλαστοκυττάρων χρησιμοποιούν αυτόλογα μεσεγχυτικά στελεχιαία κύτταρα (MSCs), που λαμβάνονται από το μυελό ή το λίπος του ασθενή ή βλαστοκύτταρα που έχουν προσφερθεί από άλλους ανθρώπους (αλλογενή MSCs). Η έρευνα μέχρι σήμερα δείχνει ότι οι θεραπείες των βλαστοκυττάρων που χρησιμοποιούν τα κύτταρα του ίδιου του ασθενούς τείνουν να είναι ασφαλείς για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας.
Τα φάρμακα, που στοχεύουν στην προστασία του χόνδρου (χονδροπροστατευτικά), δεν μπορούν να χορηγηθούν σε όλες τις περιπτώσεις. Είναι χρήσιμα σε αρχική φάση της αρθρίτιδας, στη συνέχεια όμως είναι λιγότερο αποτελεσματικά.
Η φαρμακευτική αγωγή και η φυσιοθεραπεία ανακουφίζουν τον ασθενή για κάποιο χρονικό διάστημα, δεν εμποδίζουν όμως την εξέλιξη της αρθρίτιδας και την επιδείνωση του πόνου και της δυσκαμψίας.
Εναλλακτική θεραπεία με Coolief
Το Τμήμα Ισχίου & Γόνατος του Metropolitan General είναι σε θέση να παρουσιάσει με ιδιαίτερο ενθουσιασμό μια εντελώς νέα προσέγγιση στην αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου λόγω οστεοαρθρίτιδας γόνατος.
Μετά από διεθνείς επαφές, εκπαιδευτικά ταξίδια σε Αμερική (Νέα Υόρκη) και Ευρώπη (Αμβούργο) και προσπάθεια ενός έτους και πλέον για την εισαγωγή της κατάλληλης συσκευής προσφέρουμε στους ασθενείς μας μια εξαιρετικά αξιόπιστη λύση στην αντιμετώπιση του χρόνιου οστεοαρθριτικού πόνου πού έχει έγκριση FDA (Food & Drug Administration) στην Αμερική.
Βασίζεται στην χρήση της πιο σύγχρονης μορφής ραδιοσυχνοτήτων για την θερμοπηξία των αισθητικών νευρικών κλάδων της άρθρωσης του γόνατος και του ισχίου με υποβοήθηση μυοσκελετικού υπερήχου και ακτινοσκόπησης (cooled radiofrequency ablation – Coolief, Halyard USA).
Με την μέθοδο αυτή επιτυγχάνεται η ανακούφιση από τον χρόνιο οστεοαρθριτικό πόνο για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει το έτος (αποτελέσματα πολλών διεθνών μελετών).
Πρώτη χρησιμοποίηση της μεθόδου στην Ελλάδα στις 23/11/19 στο Metropolitan General υπό την καθοδήγηση του προσκεκλημένου μας Dr Andrea Tinnirello. Consultant Anaesthesiology and Pain Management ASST, Franciacorta Chiari, Milano, Italy.
Ενδείξεις μεθόδου:
- Χρόνιος εμμένων πόνος μετά από αρθροπλαστική γόνατος
- Οστεοαρθρίτιδα γόνατος και ισχίου σε ασθενείς υψηλού χειρουργικού κινδύνου
- Ανακούφιση ασθενών που δεν επιθυμούν χειρουργική επέμβαση αρθροπλαστικής γόνατος
- Αντιμετώπιση χρόνιου πόνου οστεοαρθρίτιδας γόνατος και ισχίου σε αρχικά στάδια αντί ενέσεων κορτιζόνης και υαλουρονικού οξέος
Χειρουργικές Θεραπείες
Ανάλογα με τη σοβαρότητα και τα σημεία βλάβης του χόνδρου του γονατός σας, ο χειρουργός προτείνει το κατάλληλο είδος επέμβασης.
Εάν υπάρχουν ακόμα περιοχές της άρθρωσης σε καλή κατάσταση, είναι δυνατή η λεγόμενη «συντηρητική» αντιμετώπιση. Διατηρώντας το χόνδρο, ο χειρουργός αλλάζει την κατεύθυνση του άξονα της άρθρωσης, πραγματοποιώντας την ανάλογη τομή στα οστά (οστεοτομία).
Στόχος της είναι να μειωθεί η πίεση στα μέρη που έχουν υποστεί φθορά και προκαλούν πόνο και να μετατοπιστεί στα υγιή τμήματα. Όμως, οι επεμβάσεις αυτού του είδους δεν εμποδίζουν την εξέλιξη της αρθρίτιδας.
Αυτή η λύση ενδείκνυται κυρίως σε ασθενείς νεαρής ηλικίας.
Όταν οι βλάβες της άρθρωσης είναι πολύ σοβαρές, πρέπει να αφαιρεθούν οι φθαρμένες περιοχές του χόνδρου και να αντικατασταθεί μερικώς ή ολικώς η άρθρωση από τεχνητά μέρη ανάλογης μορφής (πρόθεση).
Στόχος της επέμβασης είναι η ανώδυνη ολίσθηση των επιφανειών και η όσο το δυνατό φυσιολογική λειτουργία της άρθρωσης.
Υπάρχουν προθέσεις για αντικατάσταση μιας μόνο επιφάνειας ολίσθησης του γόνατος (μονοδιαμερισματική πρόθεση). Όταν γίνεται αντικατάσταση και των τριών διαμερισμάτων του γόνατος μιλάμε για ολική αρθροπλαστική γόνατος.
Το αποτέλεσμα της επέμβασης εξαρτάται από την κατάσταση των μυών και των τενόντων, που περιβάλλουν την άρθρωση.
Μετά από μια επέμβαση οστεοτομίας μπορεί να χρειαστεί να τοποθετηθεί πρόθεση, εάν η φθορά του χόνδρου επιδεινώνεται ή εξαπλώνεται σε ολόκληρο το γόνατο.
Οι προθέσεις μπορεί να φθαρούν και να χρειάζεται η αντικατάστασή τους.
Πότε χρειάζεται επέμβαση;
Η αρθρίτιδα του γόνατος είναι μηχανικό πρόβλημα, που εμποδίζει τη σωστή λειτουργία της άρθρωσης και κυρίως το άνετο περπάτημα. Μετά από ένα συγκεκριμένο στάδιο του πόνου και της δυσκαμψίας, οι δυσκολίες στις κινήσεις σας επιβάλλουν την επέμβαση. Το στάδιο αυτό ποικίλλει ανάλογα με την κατάσταση του κάθε ασθενή.
Εξαρτάται επίσης από τις βλάβες που έχει προκαλέσει η αρθρίτιδα, την ηλικία και τον τρόπο ζωής σας, καθώς και τις προσδοκίες σας. Μια λεπτομερής συζήτηση με το γιατρό σας μπορεί να καθορίσει αν είναι η κατάλληλη στιγμή για επέμβαση.
Αρθροπλαστική γόνατος
Ο χειρουργός σας προτείνει την αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος με πρόθεση. Στην ιατρική γλώσσα, ονομάζεται αρθροπλαστική γόνατος.
Η εφαρμογή τεχνικών ελάχιστης επεμβατικότητας (MIS) σε συνδυασμό με τα σύγχρονα πρωτόκολλα ταχείας κινητοποίησης (fast track) καθιστά την μετάγγιση αίματος μη απαραίτητη σήμερα στην πλειονότητα των ασθενών μας. Η ανάπτυξη σύγχρονων φαρμακευτικών σκευασμάτων σε τοπική ή ενδοφλέβια χορήγηση (τρανσαμίνη) περιορίζει σε μεγάλο βαθμό την αιμορραγία του χειρουργικού τραύματος Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να χρειασθεί μετάγγιση αυτόλογου αίματος.
Είναι λογικό ότι η καλή φυσική κατάσταση συμβάλλει στο επιτυχές αποτέλεσμα. Γι’ αυτό, σας συνιστάται η απώλεια βάρους, αν χρειάζεται και η διατήρηση της ευκαμψίας και της δύναμης των μυών της άρθρωσης με κατάλληλες ασκήσεις.
Αν έχετε κυκλοφορικό πρόβλημα (κιρσούς), μπορεί να χρειαστεί επέμβαση για τη θεραπεία του πριν την τοποθέτηση πρόθεσης. Σε αντίθετη περίπτωση, υπάρχει ο κίνδυνος να φράξουν οι φλέβες (φλεβοθρόμβωση). Για να μειωθεί ο κίνδυνος εισαγωγής μικροβίων στην πρόθεση (λοίμωξη), πρέπει να αποκλειστεί η περίπτωση άλλης υπάρχουσας λοίμωξης (στο δέρμα, στα δόντια, κτλ).
Πριν την επέμβαση, επικοινωνείτε με τον αναισθησιολόγο, ο οποίος προτείνει την κατάλληλη μέθοδο αναισθησίας για εσάς και σας δίνει οδηγίες που πρέπει να ακολουθήσετε.
Στη διάρκεια της επέμβασης, είτε είστε τελείως «κοιμισμένος» (γενική αναισθησία), είτε αναισθητοποιείται το κάτω μέρος του σώματος (επισκληρίδιος αναισθησία), είτε αναισθητοποιείται μόνο το γόνατό σας και η κάτωθεν αυτού περιοχή (περιοχική αναισθησία του κάτω άκρου).
Σύγχρονα προτιμάται η ραχιαία αναισθησία (light spinal) γιατί παρουσιάζει πολύ μικρότερο ποσοστό επιπλοκών σε σχέση με την γενική αναισθησία και μπορεί να συνδυασθεί με τα πρωτόκολλα ταχείας κινητοποίησης (fast track) και με ημερήσια νοσηλεία του ασθενούς (outpatient surgery).
Μπορεί να συνδυασθεί και με αισθητικό αποκλεισμό των νεύρων του γόνατος (adductor canal block) το οποίο γίνεται με την βοήθεια υπερήχου από τον αναισθησιολόγο ή τον χειρουργό σας.
Με αυτό τον τρόπο έχουμε εξαιρετικό αναλγητικό αποτέλεσμα και οι ασθενείς κινητοποιούνται σε σημαντικό βαθμό άμεσα μετεγχειρητικά, λίγες μόνο ώρες μετά την χειρουργική επέμβαση.
Ποια η προετοιμασία της επέμβασης;
Η επέμβαση πραγματοποιείται σε χώρο (χειρουργείο), που υπόκειται σε αυστηρούς κανόνες υγιεινής και ασφάλειας. Οι κανόνες υγιεινής είναι πολύ σημαντικοί στις επεμβάσεις οστών, γι’ αυτό η ιατρική ομάδα παίρνει ιδιαίτερες προφυλάξεις.
Τοποθετείστε στο χειρουργικό τραπέζι, συνήθως, ξαπλωμένος ύπτια. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές από τις οποίες ο χειρουργός σας καλείται να επιλέξει ανάλογα με την περίπτωσή σας και τις πρακτικές που εφαρμόζει.
Στη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός πρέπει να προσαρμοστεί και πιθανώς να πραγματοποιήσει επιπλέον ενέργειες, που επιμηκύνουν τη διάρκεια της επέμβασης, χωρίς ωστόσο, να γίνεται πιο δύσκολη ή επικίνδυνη.
Η επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής γόνατος
Συνήθως, ο χειρουργός πραγματοποιεί μια τομή στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος. Η τομή μπορεί να γίνει στη μέση ή στην εσωτερική πλευρά, πιο σπάνια στην εξωτερική.
Η πιό συνήθης προσπέλαση είναι η μέση παραεπιγονατιδική. Αλλες προσπελάσεις χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας (medial parapatellar, subvastus, midvastus).
Το μέγεθος της τομής σύγχρονα είναι μικρό (6-8 εκ) σε σχέση με τις προσπελάσεις των 20-25 εκ. των παραδοσιακών τεχνικών!
Κύριο μέλημα του χειρουργού είναι ο ελάχιστος δυνατός τραυματισμός του τένοντα του τετρακεφάλου μυός γιατί έτσι συμβάλλουμε στην όσο το δυνατό ανώδυνη και γρήγορη αποκατάσταση του ασθενούς (fast track or enhanced rehabilitation protocols).
Στη συνέχεια, παραμερίζει την επιγονατίδα και τους μυς και τους τένοντες με τους οποίους συνδέεται και εισέρχεται στην άρθρωση του γόνατος για την διενέργεια του κύριου μέρους της επέμβασης!
Ο χειρουργός ξεκινάει με τον καθαρισμό της άρθρωσης, αντιμετωπίζοντας τον ερεθισμό (φλεγμονή) και αφαιρώντας τις οστικές προεξοχές (οστεόφυτα), που έχουν δημιουργηθεί.
Στη συνέχεια, αφαιρεί το φθαρμένο χόνδρο μαζί με χιλιοστά οστού που βρίσκεται από κάτω. Στο ύψος της κνήμης, η τομή του οστού είναι γενικά οριζόντια, ενώ χρειάζονται περισσότερες οστεοτομίες στο μηριαίο οστό για να προετοιμαστεί να δεχθεί την πρόθεση.
Οι τομές είναι ακριβείας, ανάλογες με το είδος της πρόθεσης που έχει επιλεγεί. Η χρήση σύγχρονων ρομποτικών συστημάτων (MAKO robotic surgery) ή συστημάτων ψηφιακής πλοήγησης (computer navigation – KneeAlign2) μας επιτρέπουν εξαιρετική ακρίβεια ως προς την ορθότητα των οστεοτομιών τόσο του μηρού όσο και της κνήμης.
Η ορθή ευθυγράμμιση της πρόθεσης σε σχέση με τον μηχανικό άξονα του γόνατος θεωρείται εξαιρετικά σημαντική για την μακροχρόνια καλή λειτουργία και επιβίωση της πρόθεσης. Μόλις η επιφάνεια του οστού είναι κατάλληλα διαμορφωμένη, ο χειρουργός τοποθετεί μια δοκιμαστική πρόθεση, για τον έλεγχο των κινήσεων του γόνατος και της λειτουργίας των συνδέσμων.
Πριν την τελική τοποθέτηση της πρόθεσης, μπορεί να πραγματοποιήσει διορθωτικές ενέργειες.
Η στερέωσή της μπορεί να γίνει με ή χωρίς τη χρήση ακρυλικού τσιμέντου.
Ο χειρουργός επιλέγει την τεχνική ανάλογα με το είδος της πρόθεσης και την κατάσταση των οστών σας για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Μετά την τοποθέτηση της πρόθεσης, δοκιμάζει μια ακόμα φορά τις κινήσεις του γόνατος. Γενικά, τα τμήματα της πρόθεσης που τοποθετούνται στο μηριαίο οστό και την κνήμη είναι μεταλλικά και ανάμεσά τους υπάρχουν τμήματα από ένα είδος ανθεκτικού πλαστικού (πολυαιθυλένιο), που επιτρέπουν την καλύτερη ολίσθηση των επιφανειών της άρθρωσης.
Συρραφή τομής
Για τη συρραφή της τομής, ο γιατρός σας χρησιμοποιεί ράμματα που απορροφούνται σταδιακά από τον οργανισμό (απορροφήσιμο υλικό). Μπορεί επίσης να γίνει και πλαστική αποκατάσταση της εγχειρητικής τομής με ενδοδερμική ραφή η οποία δεν χρειάζεται αφαίρεση ραμμάτων με επιπλέον επίσκεψη στο χειρουργό σας.
Η χρήση παροχετεύσεων (σωληνάκια για μετεγχειρητική παροχέτευση αίματος) έχει ελαχιστοποιηθεί τα τελευταία χρόνια.
Η διάρκεια της επέμβασης αρθροπλαστικής γόνατος
Η διάρκεια της επέμβασης ποικίλλει χωρίς να σημαίνει ότι η εξέλιξή της παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα, καθώς εξαρτάται από διάφορους παράγοντες (τη μέθοδο, τον αριθμό των συνδυαστικών ενεργειών, κτλ). Η χειρουργική επέμβαση συνήθως διαρκεί από 45-60 λεπτά. Πρέπει επίσης να υπολογίσετε το χρόνο προετοιμασίας, ανάνηψης, κτλ.
Τι πρέπει να γνωρίζω μετά την επέμβαση αρθροπλαστικής γόνατος;
Εξαρτάται από την περίπτωσή σας και τις αποφάσεις του χειρουργού σας, ανάλογα με την κατάσταση σας.
Ο συνδυασμός τεχνικών ελάχιστης επεμβατικότητας (MIS) με σύγχρονα πρωτόκολλα ταχείας κινητοποίησης (fast track) και μεθόδους ρομποτικής χειρουργικής (ΜΑΚΟ) ή ψηφιακής πλοήγησης (KneeAlign2) μας επιτρέπει την άμεση έγερση βάδιση του ασθενούς χωρίς υποστήριξη λίγες μόνο ώρες μετά την χειρουργική επέμβαση!
Χάρη στην πρόθεση, της οποίας τα τμήματα μπορούν να ολισθαίνουν χωρίς να προκαλούν πόνο, μπορείτε να αρχίσετε άμεσα να περπατάτε.
Σε πολύ μεγάλο ποσοστό των ασθενών επιτυγχάνεται ημερήσια νοσηλεία 24 ωρών! Οι ασθενείς παίρνουν εξιτήριο την ίδια ημέρα του χειρουργείου (όταν πληρούν συγκεκριμένες προυποθέσεις) ή μέσα σε 24 ώρες αφού έχουν βαδίσει αυτόνομα και έχουν ανέβει και κατέβει σκάλες χωρίς την χρήση υποστηρικτικών μέσων (περιπατητήρας Π ή βακτηρίες)